قانون حمایت از کودکان و نوجوانان

‌قانون حمایت از کودکان و نوجوانان
‌ماده 1 – کلیه اشخاصی که به سن هجده سال تمام هجری شمسی نرسیده‌اند از‌حمایت‌های
قانونی مذکور در این قانون بهره‌مند می‌شوند.
‌ماده 2 – هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌جسمانی
یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ‌ممنوع است.
‌ماده 3 – هرگونه خرید، فروش، بهره‌کشی و به کارگیری کودکان به منظور ارتکاب‌اعمال
خلاف ازقبیل قاچاق، ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارات وارده‌به شش ماه
تا یک سال زندان و یا به جزای نقدی از ده میلیون (000 000 10) ریال تا
‌بیست میلیون (000 000 20) ریال محکوم خواهد شد.
‌ماده 4 – هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده‌گرفتن
عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و‌مرتکب به سه ماه
و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (000 000 10) ریال جزای‌نقدی محکوم می‌گردد.
‌ماده 5 – کودک‌آزاری از جرائم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی‌ندارد.
‌ماده 6 – کلیه افراد و مؤسسات و مراکزی که به نحوی مسؤولیت نگاهداری و‌سرپرستی
کودکان را بر عهده دارند مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را‌جهت
پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضائی اعلام نمایند‌تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون (000 000 5)‌ریال خواهد بود.
‌ماده 7 – اقدامات تربیتی در چارچوب ماده (59) قانون مجازات اسلامی مصوب1370.9.7 و
ماده (1179) قانون مدنی مصوب 1314.1.19 از شمول این قانون مستثنی‌است.
‌ماده 8 – اگر جرائم موضوع این قانون مشمول عناوین دیگر قانونی شود یا در
قوانین‌دیگر حد یا مجازات سنگین‌تری برای آنها مقرر شده باشد، حسب مورد حد شرعی
یا‌مجازات اشد اعمال خواهد شد.
‌ماده 9 – از تاریخ تصویب این قانون کلیه مقررات مغایر با آن ملغی‌الاثر می‌گردد.

‌قانون فوق مشتمل بر نه ماده در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ بیست و پنجم آذر
ماه‌یکهزار و سیصد و هشتاد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1381.10.11
به‌تأیید شورای نگهبان رسیده است.